Opluchting


Mijn muze heeft mij onlangs bezocht
In glanzend schone zonnestralen
Kwam zij als uit de hemel dalen
Bracht mij de woorden waar ik naar zocht

Ik stond sprakeloos en zocht woorden
Door al haar schoonheid geheel verblind
Stond ik daar als een onmondig kind
Bang dat geluiden haar verstoorden

Maar zacht raakte ze mijn lippen aan
En gaf over mijn hoofd een streling
Dat gaf mij weer moed om door te gaan

Nu breekt schrijven weer mijn verveling
En zet ik de woorden weer op rij
Geen angst of schroom, mijn muze is er bij