Woorden die ik mis
liggen opgeslagen in mijn hart
vertellen niet van pijn
schreien niet van verdriet
maar verschuilen zich stil
achter mijn gesloten lippen
tranen uit mijn ziel
branden in mijn lichaam
met vuur dat niet te blussen is
woekerend door mijn aderen
ontstoken door wind en haat
van afgunst in mijn werken
geen vonken uit mijn ogen
geven antwoord op de vraag
‘t raadsel dat ik niet op kan lossen
daarom wil weer stil beleven
dagen uit mijn jeugd
als kind in zwijgend aanvaarden.