Bij het ontwaken is het reeds ontstaan
verlangen om gewoon weg te dromen
nog voor ik de dekens van mij af kon slaan
of dat ik tot werkelijk besef kon komen
zware mist omgeeft mijn nog onfrisse brein
mijn halve ogen zien nog scheve dingen
langzaam vraag ik mij af of het waar kan zijn
dat zoveel ellende mij kan omringen
buiten zingt reeds een vroege vogelschaar
reeds lang aan de horizon is de zon verrezen
vandaag is ‘t eenentwintig maart voorwaar
dan kun je ook voorjaarsmoeheid vrezen.
Dus verlang ik naar de avond thans
en sleep mij door ellenlange dag
om te dromen heb ik nu geen kans
dat is iets wat pas vannacht weer mag.