In één nacht (kristalnacht)


Mijn voeten zullen de aarde niet beroeren
daar waar het is omgeploegd in bloed
in stilte de akker wordt tot doodsgewaad
geen vogels hun zangen laten horen
nog slechts kreten van een vers verleden
pijn doet vrezen voor toekomst in rouw

mijn ogen willen niet de vreugd en liefde
aanschouwen van het feest der jeugd
waar levens eindigden na blijde lach
maar verbitterd huilt mijn hart om lijden
zo hard zo vreselijk gevoelloos aangebracht
hoe zal de wereld ooit die nacht vergeten?

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.