Levensjaargetijden


Nooit heb ik gedacht
dat herfst zo snel zou komen
zo snel de kleuren in bomen
terwijl ik nog steeds op lente wacht

nog droom ik van het tere groen
dagen vol warmte en zonneschijn
hechten nog beelden in mijn brein
momenten die ik graag zou overdoen

maar voor mij ligt reeds serene gloed
van reine onbevlekte tijden
in toekomst niet te vermijden
een belofte die mij verheugd uitzien doet.

Oelen


Zoek in staren en mijmeren
rust van gedachteloos zijn
herinneringen laten zweven
gewichtloos tussen wolken
als spattende zeepbellen
in ijle lucht van zonnig blauw

en over groene vlakten
dromen van witte nevels
golvend in gouden gloed
als zee van welzalige vrede
eindeloze stroom tot de horizon
door liefde en geluk gevoed

meevliegend met vogels
op dragende stille thermiek
naar oorden van mijn weten
vol van pracht en praal
waar leven nooit sterft
bloemen een wereld kleuren

Herdenken


Soms doen woorden zo pijn
die je zelf hebt geschreven
alsof je hart zover
van je lijf verwijderd is
en woorden van liefde
waaraan je jezelf
over wilde geven
verdwijnen als dauw
op onvruchtbare grond.

Ver zijn gedachten
die werden geschreven
en nooit op papier zijn gezet
maar kerven de aderen
van lever en long
slopen de zenuwen
zweven door holtes
in geheugen en brein
herinnering doet slechts pijn.

Gezondheid zorg


De wereldvoedselorganisatie laat weten
dat als wij langer willen leven
daar alle voedsel zwaar is vergeven
wij geen hap meer moeten eten

na vele waarschuwingen tegen roken
onderkennen ze nu nieuw gevaar
’t is altijd nog goed gegaan, ‘t is waar
maar men moet nu ook geen vlees meer koken

de ene groente na de ander is bespoten
men begrijp niet hoe het nog mogelijk is
waarschijnlijk is onze jaartelling toch mis
ook al hebben wij nog zo van ’t leven genoten

dus ons vet valt straks van de graat.
Maar leven wij ook anderhalf maal zo lang?
Nou kijk, daarvoor ben ik zo bang,
dat ’t slechts driemaal zolang lìjken gaat.

Geef me mijn rust terug


Pas in jouw armen kan ik ontspannen
maar je trok die armen weg nu is stress
wat overblijft en eenzame nachten
vol tranen, onrust en vragen waar je bent.

Buiten komt ook niet wind en storm
tot bedaren en blijft verdriet in mijn hart
als ik eenzaam langs zee en strand loop
waar we eens samen liepen hand in hand.

Kom weer terug door die laan waar ik
je steeds aan zag komen met die haren
wapperend om je hoofd en die blozende
wangen en je ogen vol vuur.

Geef mij wijsheid boven kennis


Geef mij wijsheid
wijsheid dat leed verzacht
ik hoef geen kennis
kennis geeft slechts macht
macht geeft verdrukking
voor hen die men veracht

geef mij de wijsheid
die menselijkheid heet
steeds gedienstigheid
vol liefde en geluk
geen hoogmoed
of heerschappij
maar zachtmoedigheid

geef mij bovenal
blijdschap en vertrouwen
zodat ik U loven zal
als een onwetend kind
die zonder kennis
wijsheid door Uw liefde
op zal bouwen.

Ontkent zicht


Woorden zullen geen licht van mijn ogen ontnemen
nooit zal mijn mond de grijns vertonen
van wat mijn hart verafschuwt en verstomt
mijn eer wil ik hiermee niet te grabbel gooien

kijk om en zie verleden als een mistig veld
het moer dat tot bossen door de bomen reikt
verdampt het zicht op heden en toekomst
laat het nu tot in de kosmos vervliegen

een gebroken spiegelglas besmeurd met drek
vertoont nog slechts de vage omtrek
van een schepping die zuiver was en goed
beschrijft een donkere toekomst in vurige gloed.