Heillicht


Stel mij voor steeds meer vragen,
voor de dagen zonder inzicht
steeds meer in hoop vervagen
punt waarop ik aandacht richt.

Slechts zoeken blijft mij beschoren
vanuit onbestemd doelloos heil
in godverlatenheid verloren
stort ik in afgrond zonder peil.

Boven mij een brandende zon
waar ik geen schaduw vind
geen put waaruit ik drenken kon
verstoken van verkoelende wind.

Zie toch belofte vanuit groene aarde
een steen wijkend van de duisternis.
Licht, meer dan materiële waarde
daar waar ‘t donkere graf geopend is.

Tweede ontmoeting


Was ’t decennia of langer geleden,
ach wat doet ’t er ook toe
dat ik je daar op straat zag lopen
koud, nat en ook behoorlijk moe
ik heb je een lift aangeboden
maar jij sloeg die gedecideerd af,
heb ik je overgelaten aan de weergoden
dat was voor mij voldoende straf.

Was ’t geen paar maand later
dat ik je weer zag in ’t theater
en ik vroeg hoe of ’t met je ging
maar jij keurde mij geen blik waardig
zag in je ogen even een flikkering
flauwe nauwelijks verholen glimlach
en ’t klinkt misschien merkwaardig
je leek vriendelijker dan ik je voor ’t eerst zag.