Sociaal gedreven


Door hoop en vrees gedreven, twijfel over bestaan
En eens gekomen op het keerpunt van mijn leven
De stille vraag, waar komt mijn hoop en steun vandaan
Wie zal mij op mijn paden verder richting geven

Wie steunt mij waar onzekerheid mijn paden kruist
De moed en kracht om door te gaan mij zal ontvallen
In ’t hart slechts angst voor duist’re armoe en toekomst huist
Zodat ik eens tot bedelarij zou vervallen

Mij geeft de troost dat geen materiële zaken,
Waar wij ’t enig heil dikwijls in plegen te zien,
Op deze aard ons niet gelukkig kunnen maken
Maar meer als ik mijn medemens van harte dien.

Dan kunnen wij in vrede verder door het leven
Omdat wij elk respect en ruimte willen geven.

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.