Geen wonder deze morgen
’t was gewoon een nieuwe dag
vergeten zijn weer de zorgen
we beginnen met een frisse lach
gisteren is het verleden
iets wat lang weer achter ons ligt
nu in het moment van heden
het oog al weer op morgen gericht
morgen weer gewekt door ’t licht
draait ’t leven perpetuum mobile
op dagelijkse eentonigheid gericht
in het gewoon profiel
en als ’s ochtends ’t licht niet rijst
de dag niet voldoet aan patroon
de tijd naar volgende dag niet verwijst
is dan de morgen nog zo gewoon?
Wonderlijk is het wonderbaarlijk ook Egbert Jan.
Mooi gedicht.
Dank voor langskomen en reactie Hilly.