Een zachte bries, een laaiend vuur


Zacht waait een bries om ons hoofd
en zacht bewegen de bladeren
en ik denk aan wat eens is beloofd
reeds aan de vroege vaderen
in wind dat vuur deed gloeien
en vonken als warme regen
van geloof op deden bloeien
als teken van vrede en zegen.

En met de wind waaide het woord
in alle talen over heel de aarde
door de Geest wordt het gehoord
voor ieder die in zijn hart bewaarde
dat elk mens in Gods verbond
in rust en vrede mag leven
door de Trooster die Hij ons zond
die ons slechts door genade is gegeven.

2 gedachten over “Een zachte bries, een laaiend vuur”

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.