Door de jaren


Die blik die in je ogen lag
laat mij die nog beleven
in de herinnering
aan je diepe lach

De streling van je warme hand
waarmee je mij je liefde hebt gegeven
zodat ik weer perspectief in ’t leven zag

En schud nog eenmaal de haren
als een waaier om je hoofd
een aureool van stralen

Kleed je in die witte jurk
versierd met bloemen
waarnaar ik slechts kon staren
en bijna niet kon ademhalen

Maar wees ook nu,
net als toen,
jezelf die stralende schoonheid
die ieder kent
waarvan je al die jaren
nooit veranderd bent.

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.