Op het moment dat men denkt
de kou is eeuwig toegeslagen
komt de morgenstond
met vlammend gouden kim
en in nog kleumend koude bomen
warmt heel de natuur
met honderden gouden kelen
in lieflijke klank het dankbaar hart
waar is een concert voor niets
zo vroeg en fris te horen
met tonen zo zuiver en klaar
met geen goud of euro’s te betalen
al trekt nog kou sneden en voren
met feestgezang mogen we
het voorjaar onthalen.
Mooi gedicht Egbert,dank je,de zon zal haar stralen geven tot half Mei,stil zal men er toch zijn
Dank voor je waarderende reactie Judith