Kleur en geur


Bleke zon, een woud van kleuren,
stilte, die je haast nergens vindt,
gezonde lucht, boeket van geuren,
stil genieten, als een kind.

’t Vee, vredig grazend in de wei,
in struiken, tonen van een merel,
een natuur, zo toomloos en vrij.
Zo is de rust in een vrije wereld.

Over het weidse polderland
ontvouwend, als imménse ruimte,
boven nevels ’t silhouet van een boerderij
als een schip, dat is gestrand.

Alles omlijst door kobaltblauwe lucht,
verre horizon als schone lijst,
met vogels in hun verre vlucht.
Voor schoonheid is niet meer vereist.

Zó moet het bij de Schepping zijn geweest,
vol rust, vol kleur en vrede,
een wonder, een dans, een feest,
wat niet meer is. Wat is de rede?

Als de zon ter kimme gaat dalen,
de laatste geluiden sterven weg,
de nevel rood kleurt in haar laatste stralen,
blijft schoonheid van woud, bomen en heg.

Eén gedachte over “Kleur en geur”

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.