Hoe de dag ook is


Al is de hemel somber en grauw
Behangen met dreigende luchten
Toch schilder ik mijn dag helder blauw
En zal geen regenbuien duchten

Ik schilder min dagen helder blauw
Met groene velden en kleurige bloemen
En veel zonneschijn tegen de kou
Met vlinders te veel om op te noemen

En begint de dag somber en grauw
En huilt de hemel zware regenvlagen
Dan schilder ik de dag hemelsblauw
En laat mij door geen storm verjagen

Ik schilder mijn dagen hemelsblauw
Mijn wereld vol met bloemen
Ik zie de regen aan voor morgendauw
En zal ’s avonds de schepper roemen

Spijt?


Lang niet alles ging zo het moest
misschien nog wel het meeste verkeerd
en veel fouten zijn vastgeroest
of heb ik domweg nooit iets van geleerd.

Mijn ouders hadden over mij vaak zorgen
maar goedmaken kan ik dat niet meer
toch was ik bij hen thuis warm en geborgen
ze ontvingen me met liefde elke keer.

Had ik nu maar naar hun lessen geluisterd
waarschijnlijk was alles anders gegaan
had mijn hart mij nu niet ingefluisterd,
“Wie weet had je nu wel een echte baan”.

Ach, zou ik alles nog over mogen doen.
Zou ik dan even eigenwijs zijn als toen?