De aaibare natuur

Zo droef staan wilg en berk
met hangend hoofd en ledematen
al kleumend tussen riet
aan de oever van de trage vliet
waar menig treurende kikker
verlies van man of kind beweent
al schuilend voor de ooievaar
wegduikend bij naderend gevaar
van die hoogbenige rover
in veilige onder waterland
en dan…, je wilt ’t niet weten,
worden ze door snoeken opgevreten.

• Share on Twitter
• Share on Facebook
• Share on Google+