Mysterieuze klanken


Alles is ijdelheid opgebouwd in jaren
wijsheid is niets dan gebakken lucht
als water dat verdampt tot nevel
gaan gedachten in de vorm van een zucht
door een bos vol wingerd en varen
waart door de kruinen een zacht gerucht.

Een kreun zélfs als gefluister
van in alle stilte geleden leed
de hoop naar licht, vanuit ’t duister
waar geen mens meer raad mee weet,
toch klinken door ’t lover klanken van snaren,
zoals in het paradijs de wind ook deed.