Nu geeft de klok de tijd nog aan
Wie zal mij ooit vertellen
Wanneer mijn tijd geweest is
En of ook dan het leven door zal gaan
Of dat ‘t lot voor eeuwig is beslist
Alsof ik voor niemendal ooit heb bestaan
En elke herinnering wordt gewist
Mijn woorden verbranden met ’t papier
Waarop ik ze allemaal heb geschreven
Als straks mijn tijd is gepasseerd
Besta ik niet meer voor hen die dan nog leven
Hoewel ik zelf geloof in wat ik heb geleerd
De aardse tijd duurt slechts zo even
Maar goede gedachten zijn voor eeuwig gebleven.