Liep in gedachten de weg terug
Die ik eens was gekomen
Overzag de tijd als smalle brug
Tussen nu en mijn oude dromen.
Ik zag de sporen waar ik was gegaan
Zag hen die mij waren ontvallen
Plaatsen waar tijd leek stil te staan
Als aandenken aan allen.
Op één plaats was ik nooit geweest
Toch leidde steeds de weg daarheen
Gewezen door de Geest
En bracht mij bij een afgewentelde steen.