Ik laat mijn gedachten tussen regels vallen
zo blijven ze blanco op papier
vertellen niet wat woorden willen zeggen
maar klinken in eigen akkoorden
en tonen waar ik nadruk wil leggen
zonder pressie of enige dwang.
Zo kan men lezen tussen regels
die ik beschreven heb
inter-pretentie van eigen gevoel
kan met mijn mening leren leven
in ruimte voor eigen interventie
en eigen woord zo ik bedoel.
Liefde, zo groot als geen mens kan bevatten
genade zo wonderlijk vredig en goed
in daden door elk begrip te onderschatten
gesmoord in smaad, lijden en bloed.
Liefde, die ons leiden wil naar het paradijs
Uw doorboorde handen brengen zegen
Uw geschonden voeten geleiden ons op reis
en brengen ons op de rechte wegen.
Liefde, wil in woorden tot ons spreken
ons troosten en stelpen ons verdriet
U riep toen wij een andere kant opkeken,
een ander pad verkozen, verliet U ons niet.
Liefde, waar wij nooit zonder kunnen leven,
Stem vol goedheid, gena en mededogen,
blijf bij ons zo U altijd reeds bent gebleven
en door Uw almacht onze tranen drogen.
