Eens zal er een tijd komen,
doet er niet toe wanneer,
dat we bevrijd zijn van dromen
van vrees en alle zeer
alleen door zeker weten
in aanvaarding geloofd
zal men nooit vergeten
wat schriften hebben beloofd
geen bewijzen kunnen staven
wat geen mens ooit heeft gezien
maar is in ’t heden te leven
voldoende overtuigend misschien.
Vannacht gevraagd
aan de volle
heldere maan
doe haar groeten
die ver
hier vandaan
nog steeds wacht
op ons ontmoeten
in door jou
verlichte nacht
breng haar
mijn woorden
over liefde
en vertel
dat zij
moet weten
dat zolang Jupiter
Venus en Apollo
hun eigen
banen gaan
ik haar niet
zal vergeten
laat haar
tranen drogen
zij zal niet
voor niets wachten
als alle sterren
aan de hemel staan
beschenen
door jouw licht
o stralende maan
al duurt het
nog duizend-en-één nachten
