Geloof is niet enkel te zíén
in Zijn wonderen alleen,
maar óók te hóren
in alle schone klanken
om ons heen.
Maand: augustus 2016
Leid mijn schip
Laat me drijven op golven,
golven van de levenszee
niet door storm en water bedolven
maar deinend met het ritme mee.
Laat me varen naar de einder
waar de hemel de aarde kust
en vinden aan ’t gezichtseinder
een oase van vree en rust.
Leid mijn schip over rustige zee
met Uw vaste sterke hand
tot de lieflijk veilige ree
in het eens beloofde land.
Niets dan vragen
Laat me blijven zo U mij hebt geschapen,
een mens als ieder maar individu,
Uw evenbeeld, één van Uw schapen
Heer laat mij zijn zoals U.
Heer laat mij zijn zoals U.
Behoed mij als ik dwaal van Uw kudde
mijn eigen wegen volgen wil
haal mij terug, bewogen en stil.
Behoed mij Heer.
Behoed mij Heer.
Ontferm U over al mijn dagen
en draag mij door de tijd
verzacht lijden wat ik moet dragen.
Heer neem van mij de strijd.
Heer neem van mij de strijd.
Zie mij als het kind wat U hebt geschapen
onschuldig puur en rein
laat mij veilig in Uw armen slapen.
Heer laat mij mijzelf zijn.
Heer laat mij mijzelf zijn.
Glans van zeetranen
Beklim rotsen stijgend uit zee
door zon verwarmd en gedroogd
en wees de nimf waarvan ik droom
omwaaier mij met je lange haren
sla je slanke armen om mij heen
samen duiken wij naar grote diepte
min mij op de bodem van de oceaan
jij mooiste parel uit een oester
in glans van zuiver water gekoesterd
reik mij de tranen der zeeën aan.
Zoektocht
Heel stil heb ik geluisterd
naar woorden die komen in wind
zacht, doordringend gefluisterd
over waar ik werkelijk vrede vind.
’t Is niet in verten te vinden
ik hoef niet tot over de horizon
ook al leek het bij mijn vrinden
heel dichtbij vond ik de bron.
Ik had het nooit gedacht
raakte door zoeken verward
maar hoorde het heel zacht
ware vrede vind je in je hart.
Alleen voor ons
Kom wandelen met mij in dat land
waar rust heerst en bloemen geuren
samen over paden, hand in hand.
Waar geluk en liefde simpel gebeuren
in een hecht gesmede band
als bij maanlicht en rozengeuren.
Samen zitten aan heldere beken
aan de oever tussen het riet
dicht bijeen zonder spreken.
Denken aan dat eens gezongen lied
zonder de ban te verbreken
die geen menselijk oog ziet.
verloop
Langzaam verkleuren de bladeren
voel ik mij één met het getij
geleefd door weer en wind
een leven als een jaar
een komen en een gaan.
Een tijd van bloeien en van strijd
een groei en eindloos bouwen
de geur van overwinnen
bitterheid van smaad
rust en kleur van ervaren.
Zo nu en dan een bries
maar meer nog storm.
Een zilveren lint
Als zilveren lint tussen bomen,
ruisend, als zingt het een lied.
Door dalen tussen heuvels stromen,
waar menig dier van zijn frisheid geniet.
Stromend langs eeuwen oude bomen.
Een waar festijn voor ’t oog,
waar hij klaterend komt vallen,
vormt in het zonlicht een regenboog
Tussen ’t groen stroomt hij weer verder,
een verkwikking voor hert en ree.
Op de hei een rustplek voor de herder
en zijn schapen genieten mee.
Stromend, ook door vlakke landen,
rustig kabbelend daar voort,
tot hij aan de blanke stranden’
bij het bruisend zeewater hoort.
Horst
Zou ik mijzelf verheffend als vogel zoeken
in het diepst indigo van de lucht
vervagend tegen zonnestralen
en in cirkels draaien met de thermiek
tot ver boven bossen en bergen
verloren raken uit het zicht.
Zal ik ooit nog eens keren naar ’t nest
waar ik mijn vleugels strekte voor ’t eerst
zweven boven de vertrouwde plek
hopend die diepe kleur te hervinden
in warme straling van de zon,
op die plek waar mijn leven begon.
Mijn hond
In vroege ochtend staat zij reeds vol verlangen
springend door haar ren van uitbundige vreugd
tonend haar onbevangen onstuimige jeugd
om met mij de nieuwe dag aan te vangen
Nog wat bibberig in ‘t prille ochtendgloren
sluimer en bed nog maar nauwelijks ontvlucht
hoor ik mezelf praten, nu en dan met een zucht
maar zij is te druk om mij aan te horen.
Na het blokje om, iedere dag hetzelfde,
samen met de familie aan het ontbijt
om daarna voor haar de rust weer op te geven.
Spelen van negende uur tot het elfde
Na een stonde rust vult het middagmaal de tijd
Had ik nou toch ook maar zo’n hondenleven.
Zoveel mogen wij genieten
Een aarde vol met vreugdevol leven
elke dag beschenen door Gods zon
in overvloed geluk aan ons gegeven
lessend water uit rijk vloeiende bron.
De natuur zo vol verschillende dieren
in alle eenvoud dikwijls zo uniek
van grote olifant tot aan kleine mieren
of de arenden zwevend op thermiek.
Zie koren op velden weelderig groeien
oogst voor dagelijks voedsel ons bereid
overal kinderen naar hartenlust stoeien.
Nee, ’t dagelijks leven kost óns geen strijd.
Als we denken, van wie komen al die gaven?
Wie gedenkt ons hiermee telkens weer?
Kunnen wij slechts naar één waarheid staven
Buigen we het hoofd; “Dank U Lieve Heer!”
48 Uur
De avond verbrak
te vroeg verbinding
de nacht trok één lijn
de morgen gaf geen gehoor
de dag wilde niet ontwaken
en de avond
knapte af
zodat de nacht wakker werd
de morgen geen licht toeliet
en de dag weer in dommelde
tot eindelijk
de avond ontwaakte.
Plek om te wensen
Ik wil daar zijn
waar geen nacht
de dag opvolgt
geen traan
een lach wegspoelt.
Waar geen wolk
de zon verduistert
geen koude
het hart bevriest
en ‘t zijn zalig voelt.
Daar waar zon
en maan en
sterren samen
zich vormen tot een boog
van liefde en licht.
Waar woorden klinken
die nooit een mens
zullen pijnigen
maar ’t feest vieren
in een mooi gedicht.
Gal. 5: 13 t/m 24
Laat ons de woorden aanvaarden
die in het boek van vrede staan
laat niet onze daden ontaarden
in zaken die buiten de liefde gaan.
Dat wij handelen in de geest van Uw woord
naar Uw wil ons steeds te buigen
U steeds lovend in zang en akkoord
aan ieder van Uw liefde getuigen.
Buiten liefde klinkt alles als loos metaal
een hol vat zonder klank of inhoud
een noodkreet in een lege zaal
een levende dood, dor en koud.
Breng dan ook in ons Uw Geest
die ons voor ’t eeuwige leven doet kiezen
dan wordt ook ons aards bestaan een feest
en zullen wij Uw genade niet verliezen.
Galaten 5:13-24
Avondrood
Hoe mooi de dageraad ook wezen moge
genietend vanaf het zonnerijzen
en uren in het dagelijks licht
tovert ons de avond schone kleur voor ogen
waarboven wolken zacht vergrijzen
en langzaam verduistert het zicht