Op zoek door droog dor land
geen schoon om te begeren
slechts hier en daar een plant
meest cactussen die ik wil weren.
Rotsen enkel onvruchtbare steen
hoorde alleen roek en kraaien
geen vogelzang, geen frisse wind,
geen bloemen die land verfraaien.
Vruchteloos lijkt al mijn zoeken
en alsof het licht verdwijnt
vormt schaduw donkere hoeken
waar laatste sprankje hoop nog kwijnt.
Maar langzaam schijnt de horizon
en straalt het veel belovend licht
vanuit een helder schijnende bron
ontstaat weer een nieuw gedicht.