Rakend

Enkel lopen rillingen over mijn rug,
zonder gebruik van koud water,
door blikken vanbinnen uitgeworpen
altijd doel rakend midden in de roos

blikken vanuit lege ogen en dito ziel
van medemensen die mij niet mogen
om welke duistere rede ook
zijn ze toch inwendig boos

zou niet weten wat ik hen heb misdaan
of op één of andere manier bedrogen
maar als wij zo met elkaar omgaan
klinkt ieder woord zo hol en voos.

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.