Dag: 11 juli 2016

Heer, laat ons dankbaar zijn voor het leven,
Uw gift die U ons gaf zo overstelpend groot,
En die Gij ons in de schepping hebt gegeven,
Uw Heil, van geboorte tot de dood.

Heer, laat ons dankbaar zijn voor alle dagen,
die wij op Uw schone aarde mogen zijn,
laat ons die in dankbaarheid aanvaarden
zonder meer te vragen, zonder schijn.

Heer, laat ons dankbaar zijn voor het zonlicht,
Dat ons verwarmt weer elke dag,
waarmee Gij Uw liefde tot ons richt,
met Uw vriendelijke lach.

Heer, laat ons dankbaar zijn voor de regen,
dat het groene veld doordrenkt,
zich verspreidend als Uw Zegen,
ons het nieuwe leven brengt.

Heer, laat ons dankbaar zijn voor het eten,
dat wij steeds uit Uw hand ontvangen,
dat wij dat toch U nooit zullen vergeten,
in onze gebeden en dankgezangen.

Heer laat ons dankbaar zijn voor de nachten,
die U hebt bestemd voor onze rust,
waarin wij met zekerheid mogen wachten,
tot Uw licht ons wakker kust.

Heer, laat ons dankbaar zijn voor het leven,
het leven in Uw Liefde, Heer,
het leven, in alle gena door U gegeven,
dan verlangen wij niet meer !

Niet onze tranen, onze zorgen
zijn U welgevallig Heer
maar de vreugde in de morgen
bij zonsopkomst telkens weer

als wij U vragen ons te leiden
door een nieuwe blijde dag
waarin wij niet hoeven strijden
maar bevrijd zijn op Uw gezag

dagen dat wij op Uw aarde
genieten van wat U voor ons deed
zien de werkelijke waarde
waarvoor U tot in de dood toe streed.

Ik heb zoveel zitten dromen
en denken over liefde
geschonken door mensen
maar vond zo weinig
wat me moest verheugen
dat gaf me gevoel van pijn.

Steeds gingen mijn gedachten
in cirkels tussen verlangen
naar geven en ontvangen
liefde die om niet gegeven werd
vanuit puur en zuiver erbarmen
een hunkering in menselijk brein.

Toch zal ik kunnen geven als
mens die van zichzelf niets bezit
slechts uit genade kan verzamelen
het schamel straaltje licht
uit die Lichtbron van liefde die
Zich ook op mij persoonlijk richt.

Kabbelen van water,
ruisen van bomen
genieten  van zachte bries
ergens in natuur dromen
over de wonderen
zo onbegrijpelijk groot.

Danken voor de grote gaven
elke dag weer om ons heen
voor schepping, voor leven,
voor de zon en voor de maan
voor bomen en planten,
voor mensen die ons terzijde staan.

Heer leer mij dank en vrede
gewezen door Uw woord
zodat ik U met lied en bede
benader zoals het hoort.

Hoor mijn lied tot U gezongen
enkel in aanbidding tot Uw eer
opdat ik vrij en ongedwongen
steeds meer Uw goedheid leer.

Hoor dan mijn stem zo iel
en wil mij niet ontwijken
als ik vraag met hart en ziel
naar Uw kind om te kijken.

Zie wat fout is of goed bedoeld
wil in Uw genade mij vergeven
met Uw liefde hebt U aangevoeld
dat ik steeds voor U wil leven

Langgerekt gaan schaduwen
door het lage licht
aan de kim nieuw ontstoken
omhuld in nevelige sluier
behangen met diamanten
en parelen van dauw.

En in het rijzen van de bron
weerkaatsen spiegelplaten
golft zacht het grijze kleed
bekronen smaragden pruiken
veelvuldigheid van ruimhartig
nieuw geschonken dag.

Roep ik U aan vanuit mijn noden
waarheen Heer zou ik anders gaan
dan in wanhoop tot U gevloden
door Uw genade kan ik slechts bestaan

U wilt mij troosten en steeds leiden
verlossen uit mijn bange nood
U hebt mij tegen ’t kwade leren strijden
Zelf stierf U voor mij zo’n bittere dood

laat mij leren door Uw wijze leer
wees een gids op al mijn paden
zodat ik telkens tot Uw genade keer
al ben ik zwaar met zonde beladen

zie en hoor mijn dank tot U gerezen
als ik mij stil tot U toe wend
en ik al Uw weldaden heb geprezen
die U dagelijks zo rijkelijk zendt.

Als dromen mij omgeven
in duister van de nacht
bij halte van het leven
geen nieuwe ochtendzon wacht

dan reis ik tot over de horizon
naar het einde van wijde zee
ziet mijn oog verder dan ik kon
het licht van liefde en vree

dan komt er nooit een einde meer
aan gloren van de nieuwe dag
leg ik mij aan de voeten neer
van Hem die ik eeuwig danken mag.

Als ik mijn hand om hulp uitsteek
en buig mijn hoofd in ootmoed
neemt U mij in liefde voor ik breek
en mijn heil in andere bronnen zoek
of kies een weg die U niet behaagd
mij omgeef met zo vele gevaren
omdat ik mij van U ongevraagd
afgekeerd, andere koers ben gevaren.

Spreek mij dan in Uw liefde aan
dat U alleen voor mij wilt zorgen
en ik nergens veilig heen kan gaan
als ik niet in Uw genade ben geborgen
Uw leiding biedt U steeds weer aan
zelfs zónder dat wij er om vragen
op het “Smalle pad” geeft U ruim baan
en wilt ons door moeilijkheden dragen.

Heer dank U voor al Uw gena
liefde die U dagelijks op aarde zendt
dat U naast mij bent waar ik ga
elke dag Uw aangezicht tot mij wendt.

Dus weet ik Heer, ik ben nooit alleen
altijd steun ik op Uw bescherming
als ik tot U kom stuurt U mij nooit heen
Uw enigst zijn is slechts ontferming.

Uw liefde ontvang ik in de morgen
bij het reizen van de ochtendzon
tot de avond blijft U voor mij zorgen
U bent mijn heil, mijn levensbron.

Ik wil mijn woorden schrijven in metriek
als wonderschoon geluid van vogelzangen,
het spel van orgel of vioolmuziek,
naar die heerlijke klanken kan ik verlangen.

Genietend frisse vroege ochtendstralen
in ‘t veld bezaaid met vele edelstenen
die in blinkend zonlicht ons onthalen
daar kan ik mijn bezieling aan ontlenen.

De noten klinken in de kruinen van bomen
in puurheid, schoner dan een mens bedenkt
zo vrij en vol overgave als in dromen
uit dank aan de Schepper die alles schenkt.

Gewoon een dag
uit je leven
waarin niets bijzonders gebeurt
dat je zomaar wat
hebt geschreven
geen apart geluk
nergens om getreurd
die je misschien ook
zo weer bent vergeten

toch een waardevolle parel
in hopelijk een lange rij
tesaam met edelstenen
fonkelend als diamanten
geschakeld tot geluk
en toch gewoon een dag
een verbinding in je leven
die je ook nu is gegeven
waarin je weer leven mag.